I remember

Mirthe Berentsen en Martin La Roche Contreras

Beautiful Distress presenteert de duotentoonstelling van Martin La Roche en Mirthe Berentsen. Beide kunstenaars hebben de ervaringen die ze hebben opgedaan tijdens een artist-in-residence op de psychiatrische afdeling van het Kings County Hospital in Brooklyn, New York gebruikt om nieuw werk te maken over de waarde van herinneringen, rouw en de maakbaarheid van taal.

Martin La Roche laat werk zien dat voortgekomen is uit de workshops die hij gaf in het Kings County Hospital. Daar vroeg hij de deelnemers om hun ervaringen, trauma's en gedachten te delen door middel van schrijf- en visualiseringsoefeningen. Een daarvan was het hernoemen van verschillende verfstalen met persoonlijke associaties. Een aantal van deze monochromen met hun nieuwe namen, worden op groot formaat gepresenteerd tijdens de tentoonstelling. Verder laat hij voorwerpen zien die hij tijdens zijn verblijf in het ziekenhuis heeft verzameld, als onderdeel van vele verschillende verzamelingen die zijn kunstenaarspraktijk kenmerken.

Met een achtergrond als schrijver, is dit de eerste keer dat Mirthe Berentsen haar werkwijze vertaalt naar fysieke kunstwerken. Haar vertrekpunt is het opruimen van haar ouderlijk huis na de dood van haar ouders. Terwijl ze duizenden voorwerpen weggooide nam ze foto’s van dit proces en vroeg zich af wat de waarde is van de objecten die ons vergezellen tijdens het leven. Deze bewerkte foto's worden gepresenteerd samen met replica's van de voorwerpen die niet langer fysiek bestaan maar slechts voortleven in herinneringen. Met de hulp van ROADS, een organisatie die zich inzet voor de maatschappelijke integratie van mensen met een psychische kwetsbaarheid, maakte ze deze objecten van keramiek en vilt.

De ervaringen van de kunstenaars in het ziekenhuis in New York vormden het uitgangspunt voor deze tentoonstelling, waarin de persoonlijke herinneringen en subjectieve associaties van de kunstenaars onderdeel worden van een collectieve ervaring binnen de tentoonstelling. Deze vertaling naar het collectieve vindt plaats in een zandbak waar bezoekers welkom zijn om te spelen met de kunstwerken in het zand. Deze installatie is een vrije interpretatie van de Jungiaanse sandplay therapie, ontwikkeld door psychoanalytica Dora Kalff in de jaren vijftig. Tijdens deze therapie worden allerlei objecten in een zandbak geplaatst om zo nieuwe verhalen te creëren en trauma's te overwinnen, vooral wanneer het onmogelijk lijkt om emoties in woorden om te zetten.

Tijdens de tentoonstelling zal de zandbak het decor vormen van allerlei evenementen, gesprekken en workshops met archeologen, schrijvers, vertalers, psychiaters, kunstenaars en professionals uit de geestelijke gezondheidszorg.

* Om rekening te houden met de behoeften van al onze bezoekers, is er de mogelijkheid een afspraak te maken voor een prikkelarm bezoek, zijn er verzwaarde objecten en oordopjes beschikbaar, evenals (gebarentaal)tolken en is de ruimte barrièrevrij.